Friday, April 27, 2012

अखेर



अखेर
 
जाता जाता अखेरचा हा घोट पिऊनी घेतो
जर जमले तर मरण्याआधी थोडे जगून घेतो

फसवुन गेले फासे, हरलो आयुष्याची खेळी
एकच मदिरा जिने कधीही प्रतारणा ना केली

आयुष्याचा भार वाहिला मदिरेच्या साथीने
रखडत खुरडत वाट चाललो मरणाच्या ओढीने

प्रवास संपे, अंतिम रेषा दोन अंगुळे उरली
अन् जगण्याची आस अचानक उचंबळूनी आली

नको वाटले जगणे, जेव्हा जीवन हाती होते
उभा मृत्युच्या दारी आता, पाउल का अडखळते

विचित्र सारी स्थिती पाहुनी, मी माझ्यावर हसतो
पिऊन प्याला अखेरचा हा, थोडे जगून बघतो

.... उल्हास भिडे (२७-४-२०१२)