Saturday, February 16, 2013

वेदना


वेदना 

एक होता काळ जेव्हा वेदना कुरवाळली
चोचले मी पुरवले अन् वेदना सोकावली

मुक्त करण्या वेदनेला सजवले काव्यातुनी
मुक्त ना आसक्त झाली मन्मनाला ग्रासुनी

वेदना-मुक्ती कधीही शक्य नाही ताडले
जू तिच्या मानेवरी मी जीवनाचे लादले

इष्ट आपत्तीप्रमाणे वेदनेला मानले
की म्हणू मी वेदनेला दावणीला बांधले

आज माझ्या वेदनेला मीच देतो वेदना
मी तिला बधतोच ना अन् ती मला बाधेच ना

.... उल्हास भिडे (३०-१-२०१३)


No comments:

Post a Comment