Tuesday, September 27, 2011

कधीच केला मी पोबारा

कधीच केला मी पोबारा

जा परतूनी जा माघारा
नका ठोठवू राउळ द्वारा
सोडुनी देव्हारा, गाभारा; कधीच केला मी पोबारा

दुर्मिळ झाली निर्मळ भक्ती
पाखंडी तर खंडोगणती
भक्त मनी निव्वळ आसक्ती
’मी’ पुढती ना कसली गणती
दांभिक भक्तापरीस वाटे, नास्तिक मजला प्यारा ..... १

उभारूनिया विशाल मांडव
उच्छादाचे चाले तांडव
उत्साहाच्या अतिरेकाने
उन्मादाचा होतो उद्भव
भंपक आर्जव बेगडी भक्ति, येउनि सार्‍याचा तिटकारा ..... २

नवस, साकडे नको जोगवा
नको भक्तिचा फुका गवगवा
मनामधे तुमच्याच डोकवा
तिथला माझा अंश जागवा
कर्मकांड अन पूजेआधी, मानव-धर्मा अंगीकारा ….. ३

उठा सुधारा आणि सावरा
डळमळणारा हा डोलारा
सुधारणे जर शक्य नसे तर
उपाय यावर एकच न्यारा
निरोप द्या मज कायमचा अन् असुरांची मंदिरे उभारा ….. ४

.... उल्हास भिडे (२७-९-२०११)

Sunday, September 25, 2011

६, ४, आणि मी

६, ४, आणि मी

पहिल्या ’ट्याहां’ पासून
आपल्या साथीला जुंपलेले
पाचवीला पुजलेले
ते सहा बेपर्वा….
आयुष्यभर आपल्याला चिकटलेले,
पायात पाय घालून पाडणारे….
…. कसेही असले ते तरी,
त्यांच्यासकटच गाठावे लागतात
ते चार टप्पे….
…..परिपूर्ण आयुष्य,
सर्वार्थाने जगण्यासाठी.
………………………………….
अंतिम टप्प्याचा निर्णय,
अंतिम श्वासानंतर……
..... चित्रगुप्ताच्या कॉंप्युटरमधल्या व्हायरसमुळे
जर Accidentally प्राप्त झाला तो अंतिम टप्पा;
तर ....... त्याच क्षणी लोटांगण घालून
विनवेन देवाला....
"नको देवा.... नकोय मला मुक्ती…..
तिथे नको पाठवू रे !.....
…..असेल तिथे निरामय आनंद
नसतीलही चिंता, क्लेश, दु:ख….
पण आहे का रे तिथे तो संघर्ष ?
आहे का तो थरार ?
एकट्यानेच सहांशी झुंजण्यातला
..... नाही ना ?
म्हणूनच देवा, कृपा कर
आणि पुन्हा एकदा,
आशा, आकांक्षा, इच्छा, अपेक्षा, उत्कंठा
हा सारा गोतावळा सांभाळत
त्याच सहांशी जिकिरीचं युद्ध लढण्यासाठी,
त्यातलं नाट्य अनुभवण्यासाठी,
पुन्हा त्याच मनस्वी धडपडीसाठी,
देवा,
मला Recycle Bin मध्येच टाक कसा."

.... उल्हास भिडॆ (१८-६-२०११)