अचानक एक दिवस, कोणीतरी उठतो, कुठल्याशा पुतळ्याची, विटंबना करून जातो ….. ..... गदारोळ उठतो …… मग सुरू होतात, समर्थक आणि विरोधकांमध्ये हाणामार्या….. उसळतात दंगली…. आणि नकळतच होते आपसातल्या सौहार्दाचीच विटंबना पुतळा, निश्चल, निर्विकार की खिन्न आणि असहाय्य ??? ……….. विटंबना करणारा मात्र, मजेत असतो, शांतपणे दुरून गंमत पहात ……. कदाचित, पुढच्या अशाच एखाद्या कार्यक्रमाचं planning करत.
काढून ठेवलेल्या चपलांबरोबर विकारांची वस्त्र तात्पुरती का होईना, देवळाबाहेर उतरवून ….. तुझे भक्त जेव्हा तुझ्या मूर्तीच्या दर्शनात मग्न असतात, तेव्हा .... हळूच देवळाबाहेर येऊन गोकुळचा कान्हा होऊन ने चोरून ती सारी वस्त्रं आणि कर अग्नीच्या हवाली…. …….मग बघ, दिसू लागशील त्यांना तू देवळात आणि देवळाबाहेरही. देवा ! ..... ..... करशील का रे एवढं माझ्यासाठी ?