दाद
तिच्यावर लिहिलेली कविता वाचून
माझ्याकडे एकटक पहात
तिने हळूच भिरकावलेला
माझ्या कवितेचा कागद ......
..........
…..मी स्तंभित, संभ्रमित होण्याआधीच
माझ्या गळ्यात हात गुंफून
ऊष्ण श्वासातून तिने पुटपुटलेले
शब्द..... निरर्थक तरीही आशयघन....
.....मनातून स्फुरलेल्या कवितेला
मनात घुसणार्या कवितेतून दिलेली
दाद !
.... उल्हास भिडे (७-१२-२०११)
No comments:
Post a Comment