करंटा (गझल)
आले रडू तरीही रडता मला न आले
पूरात आसवांच्या बुडता मला न आले
खच्ची मनात हिम्मत रुजली कधीच नव्हती
हातात शस्त्र असुनी लढता मला न आले
होती अतीव इच्छा मीही फुलून यावे
माती सदोष होती रुजता मला न आले
झूला झुले सुखाचा घेऊन उंच झोके
उंची बघून भ्यालो झुलता मला न आले
घडला प्रमाद फिरुनी विश्वास टाकण्याचा
गत अनुभवामधूनी शिकता मला न आले
पोशीत नित्य आलो मी अंतरी निखारे
उन्मुक्त होउनीया जळता मला न आले
का मी असा करंटा ? माझे मला कळेना
घडवू शके न काही, घडता मला न आले
हे दैवदुर्विलासा ! झाली तुझीच फत्ते
गेली हयात सारी, जगता मला न आले
.... उल्हास भिडे (१-१०-२०१२)
No comments:
Post a Comment